Ve bebekler de
ölür
Hayatımın gerçek öykülerine ayrılan bir
filmin
Soundtrackindeyim
Bir yazar mıyım ? yoksa tek şiirlik şair mi
Notumu verdi hocalarım nasihatı koydum cebime ve zorda
Kalana dek
çıkarmadım
Ve ben bozuk paraydım anlaşılamadan çiklet oldum
Ve ben
bütündüm yarimi sevgilimde bırakıp yarimi sokağa
Attım
Canımı yolda
buldum, canıma teslim ettim, canıma okudu
Rap canımsın canıma okudun canıma
kastın
İçimde saklı bir kaçak çocuk korku dolu bakışlarıyla
Gizlenirken iz
bırakmış anılarıyla sevgili
Mutluluktan ağlak olmak artık bir seferlik bana
da mahsus
Anlamak kolaysa bak bi gözümün içine
Yer mi len velet . sekiz
senemle ben dalaştım
Kimsecikler yoktu mikrofonu mu buldum
İçimi
döktüm
Zihnimin derinliklerinde yaptığım kazılarda onca yılın
Çöpleri
yatılı
Onların içinde binlerce ölümsüzlük ölümü görmüş
Kaybettiğim
gülücüğü gül demeti halinde koymuşlar oysa ki
Suratıma
Gömülü parmak
izlerin omuzlarımda
Gözlerimde bir filmsin. göz çukurlarımda uyuya kalmış
bir
Bebeksin
Bende ninninim uyu
[Nakarat]
Dayan sabır
gerek
Yolun uzun, vakit kısa
Ölüm yakın
Tanrım ona acı
Sebep-sonuç :
gecem hüzün(dolu)
Bilmecelere ısınamadım hele de senle
ilgiliyse
Sevemedim sualleri cevapların yetersiz kaldi
İçime sinmemişti
duyduğum yanıtların yarim
Parçalandı ellerinde kum duvarlarım
Ne hakla
yarimi benden aldın
Yine de bir günahkar göremedim seni
Susar dudaklarım
susar çocuklarım
Bir vahada yolumu kaybettim
Susar bu kuru
dudaklarım
Alışkanlıklarıma yoklama yaptım
Girme sınırıma cephanen yoksa
vururum tek atışta gözünün
Yaşına bakmadan
Toz ol
Bende başka bir
çocuktum sende oyuncak oldun
Tarihin sayfa aralarına kırmızı gülümü çoktan
koydum
Alacakaranlık geriye çekti güneşi
Bir içim tütün tadını
Kadın .
özün toprağın buruk nefesi
Kim der ki ; sago yaşamın minik bebeği
Bir yaz
akşamında hayata attım göz bebeğimi, bebeğim
Öldü
Anasayfa 
