Gözgöze geldi ruhlar, ortak yönü
buldular,
Kanı coştu
insanın, destan yazdı duygular,
Geceler gündüz oldu, kaçtı bütün
uykular,
Melekler destur
verdi, adına aşk dediler...
Hiç anlamı kalmadı, ne yazın ne de
güzün,
Durup dururken
yürek, üstünde kaldı közün,
Özlemek keyif verdi, beklemek biraz
hüzün,
Gözlerden yaşlar
aktı, adına aşk dediler...
Izdırap oldu yıllar, görmedi bir gün
rahat,
Sabrı taştı
zamanla, dağları deldi Ferhat,
Şirin orda da yoktu, gençliği gitti
heyhat,
Gönül hasretle
öldü, adına aşk dediler...
Varlık içinde kalpler, hep yokluğu
yaşadı,
Sitem kusup
duygular, eşyasını topladı,
Zincir vurdu gönlüne, gözlerini kapadı,
Mezarında ot bitti, adına aşk
dediler...