14 yaşında ilk aşık olmuştu.Birkaç ay sonra ayrılmak
zorunda kalmıştık.Ben memleketime geri döndüm,o ise orada kalmıştı.Birkaç ay
sonra ona bir mektup yazmıştım ve karşılığını almıştım.Tabi ki aşk bitmişti ama
mektuplaşmak güzeldi.
Aradan bir yıl geçmişti.Aramıştı beni ve bir ilişki
yaşamak için çok ısrar etti.İmkansız olduğunu söyledim.Evlilikten
bahsediyordu.Halbuki ikimizde lise öğrencisiydik.O,aramaktan bıkmış ve pes
etmişti.her şeyi kalbine gömmüştü.
8 yıl sonra yine aradı.Bu kez her şey
değişmişti.İkimizin de okulu bitmiş,hayata atılmıştık.Ben genç bir kız,o ise
yakışıklı bir delikanlı olmuştu.Buluşmaya karar vermiştik.O beni hala unutamamış
içinde hala umut taşırken ben onu çoktan unutmuş,birçok ilişki
yaşamıştım.Nihayet buraya gelmişti.Kalbim yerinden fırlayacak zannetmiş,sabaha
kadar uyuyamamıştım.Uzun uzuz sarıldık ve konuştuk.Ben erkek arkadaşımı
unutmuş,onunla geçirdiğim geçirdiğim zamanın tadını çıkarıyorum.Birden dudağına
bir öpücük kondurdum elimde olmadan.O da devamını getirmişti.
Bırakmadı
dudaklarımı.ellerimizi sıkı sıkı birleştirmiştik.Ona sarılırken gitmemesi için
yalvarıyordum.O güzel sözü söylemişti :”SENİ SEVİYORUM”...
Ve
gitti.Kalbimi de alıp götürmüştü.Sürekli telefonla görüşüyorduk.Ben artık onu
seviyorum.Gözüm kimseyi görmüyordu.Bir fırsatını bulup yanına gittim.Aramızda 7
saatlik mesafe vardı.Aileme yalan söyleyip,cesaretimi toplayıp,büyük bir riske
girip gittim.Beni çok güzel karşıladı.20 yıldır yaşadığım en güzel 3 günü
yaşadım.Ben memleketime dönerken kavga ettik.Gurur ve inat yaptı,beni artık
aramıyor.
Ben böyle büyük bir sevgi beslerken birden değişti sanki Ben
ilk kez sevmiştim.Beni 8 yıl boyunca unutmayan ve hep bir umutla yaşayan insan
nasıl olurda aramaz?Bensiz nasıl yapabilir?
Şimdi bende vazgeçtim.Ama
hayat sürprizlerle dolu.Belki bir gün yine karşılaşırız.Ben boşanmış bir kadın
,o da boşanmış bir erkek olacak ve biz yine birlikte olabilme ihtimalini
yakalayacağız.Her zaman birleşme noktaları arıyorum.Hayaller kuruyorum ve yine
karşılaşacağımızı
biliyorum...