Ben orta okul
zamanımda teyzemlerin orda birine aşık oldum daha çocuğum aşk nedir bilmezdim
ama kalbim pır pır oluyordu onu görünce ama korkardım çünkü sevmek nedir bilmem
aşk nasıl bilmem ozamanlar ama çözdümki ben aşık olmuştum küçük yaşta oda bana
aşık olmuş neyse bana çıkma teklifi etti ama ben ondan bile korkuyordum ne
olduğunu bilmeden kabul ettim ama abim duyunca ayrıldık tam 4 yıl geçti onsuz
ama sala unutmadım ve kimseyle bir ilişkim olmadı yıllar sonra lise hayatımda
onu karşımda gördüm inanamadım ilk başta o sen değilsin dedim ama oydu benim
sevgilim geldim sana dedi artık ayrılmayalım dedi ama ben korktum bizi tekrar
ayırmalarından korktum bana gülerce yalvardı olmaz dedim ama bir yere kadar
onsuzluk zaten canıma tak etmişti ve kabul ettim eski yaşantımıza kavuştuk
delilir gibi tapıyorduk birbirimize (ben çok dikkat çekecek güzelliğe sahibim
oda öyle bunu söylemek istedim konuyla bağlantılı) beni okadar çoookk seviyorki
görenler hala berabermisiniz diyor biz okullarımız karşılıklıydı ve her tenefüs
yaz kış hep bir araya gelmek için can atardık... onun peşinde çook kızlar
benimde peşimde çok erkek vardı ama asla bunlara kulak asmadık bana hep sana
dokunmaya kıyamam seni incitmekten hep korkarım derdi ve beni öpmeye kıyamazdı.O
BENİM DUMAN GÖZLÜ SEVDİĞİMDİ yıllar geçti beraber ama biz hep evlenmek
hayalındeyiz birtane kokulu ajandamız vardı 1 hafta onda 1 hafta bende kalırdı
ve geleceğimizi aşkımızı yazardık.yıllar geçti okul bitti ben işe başladım ve
herşey yine güzel birbirimize doyamıyoruz.ama artık son yaklaşmıştı ailem onu
asla istemedi kabullanemedi ama ben asla vazgeçmedim gizli gizli görüştük beni
göremediği zaman kapımın önünde parkımız var gece yarısına kadar beklerdi
yağmurun altında bile saatlerce beklediğini biliyorum.ama annem ve abim asla
seni ona vermeyeceğiz iki dünya bir araya gelse olmaz bu iş dediler yine vaz
geçmedik birbirimizden en son annem dediki ya o ya biz dedi çıkış yerim
kalmamıştı artık ve onu bıraktım ama hayatım bitmişti 40 kiloya düştüm yatak
döşek yattım onsuz hayatım bitmişti intaha etmek isterken anneme yakalandım
yapamıyordum onsuz nefes alamıyordum beni arayıp yalvardı sensiz yaşayamıyorum
aşkım gel ne olursun nefes alamıyorum sensiz lütfen beni bırakma dedi ama
dönemezdim ailem vardı onları yüz üstü bırakamadım yapamadım.aylar geçti ama
artık dayanacak gücüm kalmadı dönemiyorumda.3 ay sonra beni seven biriyle çıktım
ve askere gitti oda benimki sadece bir kaçıştı askerden geldi 3 yıl
beraberliğimiz oldu ve nişanlandık ama ben hep onunlayken sevdiğimi hiç
unutmadım halada aklımda ve unutmayacağım eminimki oda unutmadı nişanlım onun
arkadşıydı ve ilişkimizi biliyordu kaynımın çoook yakın arkadaşı benim sevdiğim
ve bunlar 3 arkadaşlar bizim yanımızda sevdiğimin arkadaşı olurdu hep çok iyi
birisindir 10 gün önce nişanlımın evinde karşılaştık bana baktı ben çok utandım
çünkü bizim arkadaşımızdı o aklıma hemen sevvdiğim geldi yıkıldım ben orada
bitti.işte günler böyle geçiyor 1.5 ay sonra düğünüm var ama ben onu çooookkk
özledim duman gözlümden asla vaz geçmedim ve geçmiyecemde bütün akrabalarım
biliyor hala duman gözlümü sevdiğimi ama kimse istemedi onu ve herzaman onlarım
yanında dile getiriyorum ben aşkımla evlenemedim hep sizin yüzünüzden diyorum
çok acı çekiyorum ve her gün ağlıyorum bende ayıcığı var ona sarılıp uyuyorum
her gün.bunları yazarken bir çok şeyi yazmadım daha aşkımdan çok bahsetmedim.ama
eminim sevenler bu yazımı anlar.şuan ağlıyorum yine onsuz geçen günlerime
ağlıyorum..BU DÜNYADA KAVUŞAMADIK İNŞALLAH ÖBÜR TARAFTA KAVUŞACAĞIZ......SENİ
SEVİYORUM DUMAN GÖZLÜM
Anasayfa 
