Adam, kadın onu severken güzeldi...
Çünkü kadın görüyordu adamın
gözlerindeki çam ormanlarını.
Saçlarındaki afacan güneş sarısını...
Kadın büyütüyordu adamın kıvrılıp giden yeşil bir patika gibi
gülüşünü...
Adam, kadın onu severken güzeldi...
Kadın, adamın omzuna
rütbeler, göğsüne madalyalar takıyordu.
Olamaz bir kahraman çıkarıyordu
erkeğinden.
Karşısına geçip bakıyordu...
Ve adam sanki sevildikçe
daha da güzelleşiyordu.
Kadının gözüyle baktılar diğerleri de adama.
Daha
önce hiç görmedikleri bir orman var diye düşündüler adamın içinde.
Düşündürdü kadın...
Çünkü gözlerini ödünç verdi onlara.
Kadının
gözüyle bakıp adama, kadını kıskandılar hatta...
Hiçbiri
bilemedi...
Erkeğe ne kadar büyük bir haksızlık ettiklerini bilemediler.
Cılız omuzlarının, zayıf göğsünün gürül gürül akan bir hayatı, alışık
olmadığı bir dürüstlüğü kaldıramayacağını bilemediler.
Ama Tanrı
biliyordu.
Evet, bu yüzden sert rüzgârlar saldı üzerlerine...
Kim yürekli
kim korkak, kim tenha kim kalabalık, kim sağlam kim çürük, kim güçlü kim zayıf,
kim siyah kim beyaz, kim net kim şüpheli, kim olgun kim ham...
Fırtınalardan
sonra hepimiz görelim diye...
Gördük...
Oysa bilmeliydi kadın.
Çünkü ihanetlerle örülü bir örümcek ağıyla kaplıydı erkeğin geçmişinin
kapısı...
Ama yeni bir başlangıç sanıyordu kendini kadın.
Ama
inanıyordu...
Kendisini, kadındaki erkeği, ikisinden oluşanı, sıfır noktası
sayıyordu...
Artık daha iyi biliyor kadın; adam, kadın onu severken
güzeldi...
Şimdi aynadaki kendi suretinde görüyor bunu...
Erkeğin
Dönüş'ünde görüyor.
Korkunç bükülüşünde, buruk çöküşünde görüyor bunu...
Kendi yazdığı kahramanın beyhudeliğine ağlıyordu belki de
önceleri.
Üzüntülerden üzüntü seçemiyor, bazen hangisine üzüleceğini
bilemiyordu.
Aynada büyük gözlerine bakıp "gözlerimiz neden bu kadar
büyük" diye soruyordu bir Kürt kadın.
"Çok ağlayalım acılarımız çabuk geçsin
diye mi" diye boynunu büküyordu...
Artık ağlamaz kadın...İnsan sevdiğini
öldürür evet.
Kadın da öldürdü nihayet...
Sevmeye sebep, sevmeye kudret
elleriyle yaptı bunu...
Yaz geldi artık...
Son söz vaktidir şimdi;
bütün sevenler için Yalın söylüyor: "Mutluluk yürekli olana
yakışır..."