Konuş lütfen..
Ne oldu şimdi..
Bir cevap ver Allah aşkına...
Biz
bittik mi sevgili...
Yitirdik mi yani...
Aslını istersen
biliyordum... Evet biliyordum böyle olacağını... Hani bir his olur ya insanın
içinde. 'olmayacak bu iş..' der ya...
İşte ben o sesi susturamıyorum en
başından beri.... Buna rağmen sanaydı gelişlerim,sevişmelerim sana, satırlarım
sanaydı... Hemde çıkarsız, gideceğini bile bile...
Sen yarını
olmayanlardandın, çekip gitmeye alışanlardan, bu alışkanlık can yaksada, ardına
dönüp bakmayanlardan...
Kim?
Benmi ağlıyorum?
Saçmalama
canım ne ağlaması... Biliyordum gideceğini diyordum.. Hazırlıklıydım yani
anlıyor musun? Ne zaman acaba diye soruyordum kendi kendime.. Aslında çok gittin
şimdiye kadar hatırlasana.. Her gidişinde bendim gelen.. 'Bitmeyelim..' diyen
bendim.. Tekrar gideceğini bildiğim halde, 'çok emek verdim ben bu aşka..' diyen
bendim..
Evet...
Çok emek verdim benbu aşka.. Ben verdim anlıyor
musun?.. Bitmememiz için yaptığın hiç bir şey yoktu.. Tek bildiğin gitmekti
senin. Ardına bakmadan çekip gitmek, yıkmak, tarumar etmek...
Ben mi?
Tabi ki yıkılmayacağım.. Neden yıkılayım ki? Biliyordum gideceğini
diyorum anlasana..
Hadi git şimdi.. Bana vakit kaybı olma daha fazla..
Rahat bırakta senden sonrasını düşüneyim..
Nerden başlasam acaba?.. Önce
iş yerindeki masamın üzerinden resmini kaldırmalıyım.. Bilgisayardaki
resimlerinide silsem iyi olur.. Biliyorsun 'keşke' demeyi sevmem ben.. Geçmişi
hatırlamak adına tekrar bakmayacağıma göre, geri dönüşüm kutusundan da
silebilirim.. Şu çerçevelerde inecek tabiki, senkapıdan çıkar çıkmaz onlarıda
çıkaracağım...
hııııımmm dur bakalııım başka ne yapabilirim... Odamın
renginide değiştirmeliyim mesela. Senin sevdiğin mavi olmasına gerek yok artık.
Buz mavisi...
Sonraaa... hıh çıkarken şu komidinin üzerinde duran mavi
dosyayıda al.. İçinde sana yazdığım şiir ve yazılar var, bana lazım değil
artık.. Komidinin içinde de bir albüm var, onuda al bir zahmet... hıı unutmadan,
o albümün altında kırmızı kadifeyle kaplı kalp şeklinde bir kutu olacak.. Gördün
mü? İşte o.. onu da al, içinde bana seneler evvel vediğin ilk ve tek gül var..
Sana ait başka bir şey yok zaten. Komik değil mi? Onca yılın ardından sana ait
başka hiç bir şey yokk... Sendekileri istemiyorum.. İstersem tam takır olur
odan, gardorabına kadar. O yüzden hepsi sende kalsın. Hadi şimdi gidebilirsin..
aaaa taktın ama şu ağlama işine.. Ağlamıyorum diyorum neden
diretiyorsun. Ortalık dağınık görüyorsun, tozlarıda almıyorum ne zamandır,
anılar kaçtı gözüme heralde, o yüzden nemlendiler biraz.. Seninle bir alakası
yok.. Şimdi sen gidince bir temizlik yaparım.. Süpürürüm aşkı, raflardan
sevdayıda indiririm, anılarıda silerim eski bir bez parçasıyla, çeyizimden
çıkardığım renkli örtüleride serdim mi ayrılığın üzerine tertemiz olur işte...
Hadi git artık, kapıyıda kapat lütfen.. Bari giderken yorma beni...
...
...
...
Gitti yüreğim...
Gitti..
Hadi gözlerim serbest bırak kendini..
Gitme sevgili..
Gitme.. Ne yaparım ben sensiz ? Nasıl yaşarım? Ne ile avuturum kendimi?
Nasıl doldururum yerini?...
Varlığın acı versede, yokluğun ölümdür
bana...
Gitme sevdiğim... Ne olur bitme..
Gitme..
Gitme...