Bizimkisi gözyaşına sürgün olmuş bir aşkın
hikayesiydi.
Ben orta sona gidiyorken bir sevenim vardı.Benimle çıkmak için
çok hevesliydi.Okulların kapanmasına iki hafta kalmıştı onun arkadaşları ve
benimkiler çok ısrar ettiler ve sonunda onunla çıktım.Ama onu sevmiyordum,onunla
çıkarken başka bir çocuğun bakışları sarmıştı beni.Çıktığımdan gizli gizli
onunla bakışıyordum.Birgün okulla birlikte denize gittik.Ve oda gelmişti.Ama ben
hep çıktığımla beraberdim tabi çocuk bizim çıktığımızı bilmiyormuş ve o yüzden
çıktığımla arkadaş olmuş,sonra çıktığımızı öğrenmiş ve okullar kapanana dek bana
hiç açılamamıştı.Yaz tatilinde çıktığımdan ayrıldım.Sonra liseye başladım, iki
buçuk sene hiç kimseyle çıkmadım.Lise birin sonuna gelmiştim ve okulların
kapanmasına yine iki hafta vardı.Kız arkaşım bize oturmaya gelmişti,balkonda
etrafa bakınırken gözüm karşı balkona takıldı birden; sanki birileri bana o
balkona bak diye seslendi.Tam karşımda duruyordu evi bizimki gibi 5. kattı ve
bana bakıyordu.Bu o çocuktu sevgilimden gizli gizli bakıştığım,benim için geziye
gelen o çocuk.Arkadaşıma tek dediğim şuydu bu o ben onu tanıyorum dedim ve ona
baktım.Hiç korkmadım beni yanlış anlamasından.Bir hafta boyunca neredeyse
balkonda yatıp balkonda kalktım ve bir hafta böyle bakıştık,aşık olmuştum
Ahmet'e.Sonra mahalle arkadaşımdan ona haber yolladım.Bişekilde buluştuk.İlk
buluşmamız bizi bir araya getiren orta okuldaydı.Bana ilk gülüşünde daha çok
aşık olmuştum ona.Sonra çıkmaya başladık,evler yakın olduğu için hergün
görüşüyorduk.Günler böyle neşeli geçiyordu,çok mutluydum hergün daha çok
seviyordum onu,o da beni seviyordu.Gün geçtikçe artan hayallerimizle aşkımızda
büyüyordu.Ona çok güvendim,inandım ve çok pis bağlandım ona.Okullar açıldı
beraber gelip gittik okula çok güzeldi herşey mükemmeldi,ben sorun yapmıştım
niye hiç kavga etmiyoruz diye.Araya 15 tatil girdi ve onların okuldan bi kzın
bunu sevdiğini öğrendim.Kız çok kötüymüş hep sevgilileri ayırıyomuş.Ahmet ve en
yakın arkadaşı Cem tuzak hazırlamışlar adı Ayşe Esra olan bu kıza,Ahmet onunla
iki gün çıkçakmış sonra onu bırakçakmış.Tabiki bunu yanlış anladım ondan
gerçekten hoşlandığını sandım,ayrılmaya kalktım sanki yapabilecekmişim gibi.Çok
yalvardı yalandı dedi yemin etti o kızı sevmediğine ben onun gibi bi oros..la
nasıl çıkarım dedi.Son çare olarak Cemle konuşturdu beni sonra inandım ona zaten
ayrılamazdım çok seviyordum gerçekten hoşlansaydı bile yapamazdım,kopamazdım
ondan.10 ay böle çok güzel bi aşk yaşadım ama o kız hep gölge oldu Ahmet'ten
hoşlandı gerçi buna ben hiç inanmadım benim gördüğüm gözle kimse onu göremezdi
aşk değildi bu bi bağımlılıktan öte bişeydi,vazgeçilmezdi,dönüşü yoktu.10 ayın
sonunda o kız bunun aklını çeldi ve benden ayrılmak istedi.Ölceğimi sandım
dünyanın sonu geldi dedim keşke öyle olsaydı ölseydim.Tekrar bi şans vermesini
istedim olmaz dedi beni tersledi.Okuluna gittim Cemle konuştum en yakın
arkadaşlarıyla konuştum o kızla ilgili arasında geçen bi çok şey öğrendim zor
ayakta duruyordum yollarda ağlıyordum arkadaşlarının kolunda.En son Cemle
küstüğünü öğrendim.Akşam üstü beni aradı ve bana geri döndü.Mutluydum ama
mutluluğun tadını alamadım kalbim kırılmıştı.Çoğu kez pişmanlığını dile getirdi
ama ben unutamıyordum ya bi daha yaparsa diye düşünmekten yanına yaklaşamıyordum
onun.3 ay daha böle geçti,yine evlilik hayalleri kurduk..13. aydaydık ben
hiçbirşeyi unutamadığım için tekrar ayrılmak istedi beni bi daha hiç
bırakmıcağını hep yanımda olacağını sölemişken.Yalancıydı, çok yalancıydı...Yine
son gücümle itiraz ettim.Bırakma beni sevdiğim gidişine dayanamam dedim.Geriye
dönüp baktığımda keşke dön diyebilseydim dememek için, yoksa birkez daha
gideceğini ben çoktan biliyordum.Ayrıldık...Bir yüreği yıktı ve gitti.Ağladım
zırladım sonra sustum.Cem avuttu beni.Sonra neden olmasın dedim niye Cemle
olmasın..Ağlarken o yanımdaydı ve yanımda olarak gözyaşımı o sildi.Eskiden en
yakın arkadaşı Cemle çıkmaya başladım ve hala onunla çıkıyorum,onu
seviyorum...Cemle çıktığımın 2.haftası Ahmet'in Ayşe Esrayla çıktığını
öğrendim.Arkasından oros.. dediği kıza gitti...Gitti de ne oldu??Kaybeden ben
olmayacağım, kaybeden Cemde olmayacak we biliyorum o kızında kaybedecek
hiçbirşeyi yokk...Ne hissettim bilemem...Ama çok beddua ettiğimi
hatırlıyorum.Eğer birgün başına birşey gelirse bilin ki; benim ahımdandır..
Onsuz kalmak nasıl birşeymiş??Bilemezdim...Zaten aklıma bile gelmemişti...
Ağlamak istiyorsanız asla yapmayın çünkü biyerlerde sadece sizin gülüşünüz
için yaşayan birileri vardır...
Anasayfa 
